Houtlijm of yoghurt?

Om de bak in elkaar te zetten had ik houtlijm nodig.

Gelukkig had ik die, tenminste... dat dacht ik. Na even schudden en chagrijnig kijken naar de dop met de vraag waarom er niks uitkwam, besloot ik een klein gaatje te prikken in de dop, zodat er lijm uit kon komen.

De lijm kwam er overigens nog steeds niet uit... Ik probeerde met alle kracht die ik had de dop er af te draaien, maar er kwam geen beweging in. Ik werd ongeduldig en dacht aan het kleine potje houtlijm dat ik in de berging had zien staan. Na lang zoeken had ik het potje gevonden.

Ik wilde toch nog één poging doen om te kijken wat er mis was met mijn houtlijm en draaide ineens de dop er met gemak af.

Het leek net yoghurt, was het eerste dat ik dacht. Maar bij nader inzien lijkt het meer op stevige kwark of misschien wel zo'n bol mozzarella.

Na het hele fiasco met de houtlijm kon ik de bak in elkaar gaan zetten. Dit kostte ook wat moeite, omdat ik het voor elkaar kreeg om de verschillende randjes precies niet vast te laten zitten. Uiteindelijk is het gelukt, met heel veel geduld, hoop en liefde.

Oh! En ik ben extra trots op mezelf dat ik tijdens dit alles een super grote spin buiten heb gezet. Bah, niet voor herhaling vatbaar, dat spinnen vangen.